ماه رمضان در لبنان و کشورهای عربی، ماه سریال های تلوزیونی است. البته ایران خودمان هم دست کمی از آنها ندارد. اما این رسم از قدیم در اعراب بوده و سریالهای مصری و سوریه ای از سریالهای پرطرفدار و پربیننده در میان اعراب بوده و هستند. لبنان هم سریالهایی تولید می کند اما جذابیت سریالهای سوریه ای بیشتر از آن است. مثلا سریال پرطرفدار باب الحاره (دروازه محله) که یک درام اجتماعی است و داستانها و زندگی سوریه ای ها در زمان گذشته را به تصویر می کشد با داستانی زیبا و جذاب، شما را به میان حوادث و روابط مردمان یک محله می برد و با آنها همراه و هم دل می کند.

المنار هم با تولید سریال الغالبون پا به عرصه شب نشینی های ماه رمضان گذاشت. این سریال که با استقبال زیادی رو به رو شد به زندگی مردم لبنان در سالهای اشغال و داستان رنج و دردهای آنها می پردازد و چگونگی شکل گیری مقاومت و مبارزه آن با دشمن اشغالگر را به تصویر می کشد. این سریال برنده جشنواره رادیو و تلوزیونهای لبنان در سال 2011 شد. داستان این سریال خانواده ای جنوبی را به تصویر می کشد که در میانه ی اشغال دشمن، کار و فعالیت و ازدواج می کنند و علی فرزند خانواده به مقاومت می پیوندد و دیگری در زندان اسراییلی ها می افتد و فرزند بزرگتر هم با فعالیت مطبوعاتی تلاش در کمک به مقاومت دارد. دختر آنها که با پسرخاله شان ازدواج کرده هم به نوعی مخفیانه در حال کمک به مقاومت است. همسرش یعنی پسرخاله و دوست صمیمی علی وارد قسمت اطلاعاتی مقاومت شده و به اسراییل می رود و عملیاتهای اطلاعاتی مهمی انجام می دهد. داستان ازدواج علی، ازدواج خواهرش، دشمنی علی با پسرخاله اش چون تصور می کند جاسوس است، نفرت مردم از پسرخاله علی، روبرو کردن آندو توسط مقامات مقاومت، جاسوسی مزدوران، زندگی نکبت بار جاسوس ها و فرار به اسراییل و سپس آرژانتین و تجاوز به آنها و .... همگی داستانهایی هستند که بیننده را حسابی به خود جذب می کنند.

بازیگران این سریال بازیگران لبنانی هستند که سعی شده بی حاشیه بوده و نقش های منفی یا غیراخلاقی بازی نکرده باشند. جالب است که خیلی از این بازیگران، پس از این سریال آنقدر معروف شدند که در فیلم های دیگر و تبلیغات لبنان، و حتی دیگر کشورها ایفای نقش نمودند. مثل طونی عیسی که نقش علی بلال (مبارز و فرمانده حزب الله) را بازی می کرد. تصاویر طونی عیسی در تبلیغات مختلف در لبنان دیده می شود و در فیلمهای مختلف حضور چشمگیری پیدا کرده است.

از طرف دیگر، احمد الزین، پیرمرد با نمکی که نقش ابو حسین (پدر علی) را بازی می کرد، آنقدر نقش خود را زیبا ادا کرد که مورد تشویق سید حسن نصرالله قرار گرفت و تسبیح زرد رنگ اش را از او هدیه گرفت. تسبیحی که در صحنه های مختلف بازی، همیشه در دستش بود.

صحنه های مبارزه و مقاومت و بازآفرینی نیروهای اسراییلی و زندانها بسیار زیبا و شبیه به واقعیت است و بیننده را به سالهای اشغال جنوب لبنان می برد. بزرگترها با دیدن این سریال یاد مشکلات و بلاهایی که اسراییل بر سر آنها می آورد می افتند و یاد وطن فروشها و جاسوسان، و به جان رزمندگان مقاومت دعا می کنند که عزت و افتخار و سربلندی برای لبنان به ارمغان آوردند. جوانترها هم بهتر و بیشتر با تاریخ کشور خودشان آشنا می شوند.

در اپیزود اول الغالبون، نامی از حرکت امل برده نشده بود و درگیری خلده که در آن بچه های حرکت امل جلوی حرکت اشغالگران را 11 روز گرفتند، به مقاومت نسبت داده شده بود. این امر باعث ناراحتی برخی طرفداران حرکت امل شد و بعضی ها این سریال را الکاذبون خواندند. در اپیزود دوم شاهد جبران این سوءتفاهم هستیم و عملیاتهایی از حرکت امل را به تصویر کشیده اند. این درحالی است که اصلا نامی از حزب الله آورده نشده بود که دیگران احساس کنند نادیده گرفته شده اند.

امسال هم قرار است سریال ملح التراب (نمک زمین) پخش بشود که ظاهرا بطور بسیار جذاب عملیات ها را به تصویر کشیده است.

آدرس سایت الغالبون (تصاویر - کلیپ ها - توضیحات)