لبنانی ها در بسیاری از امور بر بقیه مقدم و پیشقدم شدند. آنها نه فقط اکنون پیشقدم مبارزه با تکفیری ها و دشمن صهیونیستی هستند بلکه در رسانه، جنگ رسانه ای، موسقی و سرود و کلیپ، پیشقدم بوده و برتری هایی کسب کرده اند. در ادامه به برخی از موارد مورد اطلاع می پردازیم.
حتما می دانید تشیع مردم لبنان به دست جناب اباذر غفاری و آمدن علمای شیعه لبنان به ایران باعث گسترش تشیع در ایران شد. اما نقش لبنان در حمایت انقلاب اسلامی ایران چیست؟

جلال الدین فارسی درطول زندگی خود، بسیار خودبزرگ بین بود. مثلا خود را با #امام_خمینی مقایسه می کرد. خنده دار ترین حرف وی در این مصاحبه اخیرش با فارس، آنجاست که افاضه کرده انقلابی ها در لبنان دور من بودند! هر کسی کمترین اطلاعاتی از آن زمان #لبنان داشته باشد، یا با لبنانی های آن موقع کمی صحبت کرده باشد، می داند که در لبنان هیچ اتفاقی بدون اطلاع و اجازه #امام_موسی_صدر خصوصا برای شیعه ها و علی الخصوص ایرانی های فراری از شاه و ساواک، روی نمی داد.

چند روز گذشته لبنان شاهد نا آرامی هایی در عرصه سیاست و تشنج در خیابانها بود. این ناآرامی ها پس از آن رخ داد که در یک کلیپ کوتاه، وزیر خارجه لبنان جبران باسیل به رییس مجلس لبنان اهانت کرد.

وضعیت حجاب در لبنان سیر صعودی دارد. اگر به تصاویر قدیمی لبنان بنگرید می بینید که نیم قرن پیش عامه مردم حجاب نداشتند وحجاب خصوصا چادر بسیار نادر و مربوط به زنان روحانیونی بود که در نجف درس خوانده بودند. حتی گاهی برخی روحانیون زنانشان چادری نبودند یا دختران بی حجاب داشتند.

آنچه با سفر نخست وزیر لبنان سعد حریری به ریاض رخ داد بی سابقه و غیر قابل پیش بینی بود و سیاسیون لبنان و جهان را شگفت زده کرد. نگاهی بیاندازیم به تاریخ ظهور این خانواده در عرصه سیاست لبنان و اتفاقی که اخیرا رخ داده است را مرور کنیم:

قضیه اهانت به سید حسن نصرالله در ضاحیه چیست؟ چرا چند نفر به ایشان اهانت و بی احترامی کردند؟

هرچند نمی توان در مورد روحیات و اخلاص مردم نظر داد و اصلا آن را درک کرد، اما بطور قطع می توان گفت، شیعیان لبنان که تا ۴۰ سال پیش نمی توانستند روضه و عزاداری داشته باشند، حتما قدر این روزها را بیشتر از ما می دانند. حضور جانبازان دفاع مقدس از حرم اهل بیت در عراق و سوریه و خانواده های شهدا بین مردم، حال و هوای این روزها را عطر تازه ای بخشیده است. برای با خبر شدن از حال و هوای دهه اول محرم در لبنان با ما باشید.

یکی از بچه های حرکت محرومین تعریف می کرد در اوایل جنگ داخلی در لبنان در سال 1975 کمبود مواد غذایی خصوصا آرد پیش آمد. امام موسی صدر مقدار خیلی زیادی آرد تهیه کرد و گفت بین مناطق محتاج تقسیم کنید. ما مسئول توزیع در هرمل بودیم. به همه دادیم. شیعه، سنی، مسیحی، دستور امام بود.
احزاب و گروه های چپی و کمونیستی خیلی برایشان گران تمام شد. چون وقتی چیزی می آوردند، اولا فقط به طرفداران خودشان می دادند، دوم اینکه خیلی اوقات فاسد بود. مثلا خرمای عراقی می آوردند که کرم خورده بود.
برای همین شایع کردند آردها فاسد است. بعضی ها به امام موسی صدر فحاشی کردند.
ما گفتیم چه معنی دارد به اینهایی که فحش می دهند آرد بدهیم. ولی از باب فرمانبرداری و امانت داری با امام موضوع را در میان گذاشتیم.
گفت: به من فحش بدهند و شکمشان پر باشد بهتر است از اینکه فحش بدهند ولی شکمشان خالی باشد. فحش از سر سیری بهتر از فحش از سر گرسنگی است.

امام موسی صدر با مخالفانش هم خوش رفتاری می کرد. بچه های حرکت امل می گویند زمانی سید حسن شیرازی در بیروت بود و علیه امام موسی صدر فعالیت می کرد. یکی از جوانها خواست ببیند نظر امام موسی صدر راجع به گوشمالی شیرازی چیست تا دست از فعالیتهایش ضد امام بردارد؟