نمایشگاه «هنر، آیینه ی تمدنها»1 درشهر صور یکی از شهرهای قدیمی تمدن خاورمیانه و میزبان امام موسی صدر در لبنان، برگزار شد. مرکز فرهنگی باسل الاسد از 6 اردیبهشت 1392 تا پانزدم این ماه میزبان این نمایشگاه است. این نمایشگاه به همت هنرمند جورج الزعنی از علاقه مندان امام موسی صدر برپا شده و شامل پوسترهایی با تصویر امام موسی صدر و منتخب جملات اندیشمندانه و حکیمانه آن مرد بزرگ است. جملات در موضوعات مختلفی بیان شده مانند گفتگوی ادیان- مباحث دینی  اعتقادی- انسان، فرهنگ و تمدن- مفهوم میهن و طوایف و روابط آنها در لبنان- مقابله با رژیم صهیونیستی- سلاح و مقاومت- قضیه فلسطین و حمایت از فلسطینیان- محرومیت زدایی و رسیدگی به وضع مردم- ورزش، جوانان، دانش آموزان- و همچنین رسانه.

  سربازی برای خودش عالمی داره. یکی از قسمتای پر خاطره اش نگهبانیه. نگهبانی تو شب یه لذتی داره که آدم بعدا درک میکنه. اون موقع تو سرما و تاریکی و یه سرنیزه باید سرپا وایسید در حالیکه میدونید با وجود نگهبانان مسلح دژبانی، پشه هم نمیتونه وارد پادگان بشه. اون موقع است که حوصله آدم سر میره. بعضی ها روی دیوار با سرنیزه یادگاری می نویسن و ماه های باقیمانده تا پایان خدمتشان را حساب می کنند، بعضی ها هم نوشته های بقیه رو میخونن؛ مثل من. اون موقع است که می رسید به یه بیت شعر یا دلنوشته ای که یه سرباز برای امام زمان نوشته و با او درد دل کرده و یادتون میاد سرباز کی هستید.

به گزارش مشرق به نقل از فارس، صبح روز 11 نوامبر 1982 (آبان ماه 1361) جوان 19 ساله لبنانی، بعد از نماز صبح سوار پژوی 504 خودش شد و از ولایت پدری‌اش دیرقانون النهر خارج و به سمت «صور» به راه افتاد، جوان کم سن و سالی بود، اما افکاری بلند در سر داشت، در آن زمان بیشتر بخش های لبنان از سوی رژیم صهیونیستی اشغال شده بود، او می خواست کاری جاودانه انجام دهد و شجره مقدسی را پایه گذاری کند که تا سالها و دهه ها بعد بتواند خار چشم دشمن صهیونیستی باشد

همیشه همینطور بوده، مهم هم نیست در جبهه ی حق تندروی کنی یا باطل. تندروی نتیجه اش به بیراهه رفتن و دور شدن از جبهه ی حق است. ابوحنیف یکی از ایرانی هایی است که امام موسی صدر وی را زیر بال و پر گرفت و بواسطه ی شهید چمران وی را برای آموزش های نظامی به جنبش فتح معرفی کرد. اما ابو حنیف با شکستن نمکدان، افکار و راه جنبش فتح را دنبال کرد و با تندروی هایی که فلسطینی ها داشتند همراه شد. وی کار را به آنجا رساند که با امام موسی صدر و شهید چمران به دشمنی پرداخت.