چشمم که به گنبد طلایی سلطان جود و سخا افتاد، اشک چشمانم را فراگرفت. حال خاصی مرا فرا گرفته بود. حال زندانی و مجرمی که به لطف سلطان، عفو شده و تازه علاوه بر آن، اجازه داده اند خدمت او رفته و عذرخواهی کرده و حاجت های خودش را هم بگوید. اصلا فکر نمی کردم دوباره به مشهد مشرف شوم. گفتم یا در لبنان ما را به جرم شیعه بودن می کشند یا به علت گناهان، توفیق زیارت نصیبمان نخواهد شد. اما مولای مهربان باز هم لطف و عطایش را شامل حال ما کرد و به دیدارش مفتخر شدیم.

سلام
مدتی است نتوانسته ام چیزی بنویسم، فرصت نشده و سوژه ای هم ندارم. از اخبار لبنان هم به دور هستم و منابع من خلاصه شده به سایتها و خبرها.
این طور که به نظر می آید وضع در لبنان خیلی جالب نیست. بخصوص بعد از تصمیم اتحادیه اروپا در اضافه کردن شاخه ی نظامی حزب الله در لیست سازمانهای تروریستی.

چند روزی است به ایران آمده ام و بعد از زدودن خستگی سفر، چند بار برای خرید به مغازه رفتم. احساس کردم از اصحاب کهف هستم! آخر وقتی یک چیپس دو برابر شده یا یک کیلو سیب زمینی به قیمت ۵۰۰۰ تومان فروش میره (تقریبا دو برابر لبنان) یا پسرک گل فروش که حاضر بود دسته گل مریم خود را به قیمت خرید به من بفروشد و ده هزار تومن طلب می کرد، همه ی اینها مرا تبدیل کرده به موجودی بخیل و خسیس! بله دیگر دست و دل آدم می لرزد برای خریدن یک بستنی یا کیک! هرچند اگر به درامد دلاری حساب کنیم، حتما از خارج ارزانتر است، اما به درآمد یک کارمند یا معلم که در این مدت تغییری نکرده، همه چیز گران شده است. امیدوارم رییس جمهور جدید سیاستهای اقتصادی مناسب تری داشته باشد و خدا هم به مردم صبر و برکت دهد. چرا که فکر نکنم حتی اگر بهااااار بیاید چیزی ارزان شود!!! (چشمک)
کمی هم بنالم از وضع اینترنت. سیستم مدیریت سایت اصلی ام که باز نمی شود. ایمیل سایت هم همینطور. برای همین ایمیل سایت را فعلا به چاپار تغییر دادم. هرچند قیمت اینترنت در ایران بسیار ارزانتر است اما سرعت را دیگر ننالم!
در هر حال از اینکه در ایران هستم بسیار خوشحالم و پیشرفت ها و تغییرات مثبت را شاید بهتر از دیگران درک می کنم و لذت می برم. قدر مملکت را بدانیم و برای پیشرفت هرچه بیشتر آن تلاش کنیم.
هیچ جا ایران نمی شود.
ماه مبارک رمضان برای همه شما سرشار از توفیقات معنوی و سلامت روحی باشد.